Protect The Pub Pint aims to change the declining associations regarding pubs for a target demographic of 18-25 year-olds. It takes the form of a conceptual awareness campaign which focuses on persuasion and engagement through numerous, and less conventional environmental designs. The existence and stability of our local taps have shown progressively diminishing results over the last few decades. This is on account of a variety of issues stretching from beer tax to growing consciousness towards healthy lifestyles. Our modern national and global climate hasn't recently helped either, with a subsiding pandemic, and heightening conflicts in Europe. We don't know what the future will bring for pubs but if these attitudes continue, these cultural hubs could find themselves disappearing over the coming generations.

Nod Protect The Pub Pint yw newid y dirywiad yn y cysylltiadau ynglŷn â thafarndai ar gyfer demograffeg darged o bobl ifanc 18-25 oed. Mae ar ffurf ymgyrch ymwybyddiaeth gysyniadol sy'n canolbwyntio ar berswadio ac ymgysylltu trwy ddyluniadau amgylcheddol niferus, a llai confensiynol. Mae bodolaeth a sefydlogrwydd ein tapiau lleol wedi dangos canlyniadau sy'n lleihau'n gynyddol dros yr ychydig ddegawdau diwethaf. Mae hyn oherwydd amrywiaeth o faterion yn ymestyn o dreth gwrw i ymwybyddiaeth gynyddol tuag at ffyrdd iach o fyw. Nid yw ein hinsawdd genedlaethol a byd-eang modern wedi helpu ychwaith yn ddiweddar, gyda phandemig ymsuddo, a mwy o wrthdaro yn Ewrop. Ni wyddom beth fydd y dyfodol i dafarndai ond os bydd yr agweddau hyn yn parhau, gallai’r canolbwyntiau diwylliannol hyn gael eu hunain yn diflannu dros y cenedlaethau i ddod.

In the past, those with physical disabilities have been systematically mistreated and underrepresented in society, alongside being neglected in the progressively developing environments around them. The climate of physical accessibility in developing societies is steadily improving over time, yet there is still work needed to make public terrains and features available for everyone. One such case is Hunters Point public library in Queens, New York, which found itself grossly inaccessible to people with mobility impairments as stairs isolated certain terraces from wheelchair access. Getting from one point to another shouldn't be difficult, so why is this the case for many who have a physical disability? Is it less important than ornamentation? This critically designed sculpture/s visualises this struggle through verticality, with progressively hostile platforms.

Yn y gorffennol, mae’r rhai ag anableddau corfforol wedi cael eu cam-drin yn systematig a’u tangynrychioli mewn cymdeithas, ochr yn ochr â chael eu hesgeuluso yn yr amgylcheddau sy’n datblygu’n gynyddol o’u cwmpas. Mae'r hinsawdd o hygyrchedd ffisegol mewn cymdeithasau sy'n datblygu yn gwella'n raddol dros amser, ac eto mae angen gwaith o hyd i sicrhau bod tirweddau a nodweddion cyhoeddus ar gael i bawb. Un achos o’r fath yw llyfrgell gyhoeddus Hunters Point yn Queens, Efrog Newydd, a gafodd ei hun yn hynod o anhygyrch i bobl â namau symudedd gan fod grisiau yn ynysu rhai terasau oddi wrth fynediad cadeiriau olwyn. Ni ddylai fod yn anodd mynd o un pwynt i’r llall, felly pam fod hyn yn wir i lawer sydd ag anabledd corfforol? A yw'n llai pwysig nag addurniad? Mae'r cerflun(iau) hyn a ddyluniwyd yn feirniadol yn delweddu'r frwydr hon trwy fertigolrwydd, gyda llwyfannau sy'n gynyddol elyniaethus.